و تند تر می دوم
بلند تر فریاد می زنم
و جلوتر می رسم
باز در انتها
انتهای بودن و نبودن
داستان ، داستان نبودن من است...
می دونی هر احساسی یک نتیجه ای داره
احساسات غم انگیز من به اشک ختم می شه
و احساسات شادمانه ام به لبخند هایی کوچک و محدود
و احساس دوست داشتنم هم ؛ حتما باید سرانجامی داشته باشد
اما هیچوفت دیگه دوست ندارم به سرانجام دوست داشتنم برسم
پ ن : بزار این دفعه هم مجنون در فراق لیلی اش بسوزه
پ ن : لیلی های قرن ۲۱ خیلی با قدیمیا منافات دارن. قبول داری؟!!