۶۳

رای دادن وظیفه شرعیه؟!!!!

اصلا شرع یعنی چی ؟!!!!

بی خیاله رای و شرع و فرع ....

امروز می خوام  نظر شما رو در مورد یه داستان بدونم . داستان زیر رو بخونید :

دختر و پسری با هم دوست می شن. بعد از یه مدت یه پله می رن جلو و روابطشون به هم نزدیک میشه. پسر و دختر به هم علاقه نشون میدن و همدیگرو کیس مناسبی برای خودشون می دونند. با هم ازدواج می کنند و یه پله دیگه می رند بالا. اونقدر همدیگرو دوست دارند که پستی و بلندیهای زندگی اصلا تو احساس و علاقه شون تاثیر نمیذاره...

جشن سالگرد ازدواج ولنتاین جشن تولد ... تو همه و همه مرد همیشه یه جمله رو تکرار می کنه. تو همه وجود منی...

زن هم همیشه گوشه چشمی نازک می کنه و با مهربونی خاص خودش نشون می ده که خوشبخت ترین زن دنیاست.

همه حسرت زندگیشونو می خوردند.

از اول زندگی تصمیم می گیرن بچه دار نشن و برای همیشه مال خودشون باشن. کمبودی تو زندگیشون احساس نمی کردند. اونقدر زندگی رمانتیکی داشتن که حتی کمبود یه صدای دیگه تو خونه رو حس نمی کردند.

سالها از زندگیه این زوج می گذشت و همچنان عاشق! یه پیرمرد و پیرزن عاشق...

هنوز صبح مرد صبحونه آماده می کرد زن کمک حال شوهرش بود و توی خونه ویلایشون زندگی خوشی داشتن...

داستان از اینجا رنگ دیگه ای میگیره. زن دچار بیماری آلزایمر میشه!!!

فراموشی... کم کم حافظه زن گذشته رو فراموش می کنه کتابهایی که خونده بود رو روزانه نگاه می کرد و براش تازگی داشتند!!! مرد از این وضعیت احساس رضایت نمی کرد. زنش روز به روز فراموشش می کرد و اون هیچ کاری از دستش بر نمی اومد.

اوضاع وخیم تر میشه زن کم کم احساس می کنه مرد رو دیگه نمی شناسه و نسبت به اون هیچ حسی نداره. روزی برای ورزش به بیرون می ره و حتی منزل خودش رو گم می کنه و تو هوای سرد مرد اون رو کنار خیابون پیداش می کنه و برش می گردونه خونه

زندگی برای مرد غیر قابل تحمل میشه. زن رو دوست داره عاشقشه اما زن حس مرد رو نداره!

مرد هر کاری برای بهبود بیماری زن انجام میده اما هیچ تاثیری نداره. تصمیم می گیره زن رو برای رفاه بیشتر به خانه سالمندان ببره. خود زن این رو از همسرش درخواست می کنه. مرد بعد از کلی کلنجار قبول میکنه. زن به خانه سالمندان منتقل میشه. در حالی که مرد ته قلبش اصلا راضی به این کار نیست و مدام به زن برای برگشتن از نظرش خواهش می کنه. اتاقی شیک در یک خانه سالمندان میشه خونه آخر زن. 

روزها مرد میاد به زن سر می زنه اما زن کم کم با حال و هوای اونجا اخت شده. تو این میون زن با یه مرد جدید در همون خانه سالمندان دوست میشه. هر روز زن از اون مرد جدید که رو ویلچره مثل یه پرستار نگهداری می کنه. مرد جدید نقاشی زن رو می کشه و زن نقاشی های کشیده شده توسط مرد جدید رو به دیوار اتاقش می زنه. زندگی جدید!!!

وجود مرد در روز برای دیدن زنش باعث ناراحتی مرد جدید می شه و احساس خودشو به زن منتقل می کنه و زن یک روز از مرد می خواد دیگه در زمانی که مرد جدید در کنارشه پیش اون نیاد. دل مرد می شکنه اما کاری نمی تونه انجام یده. همسر مرد جدید نیز انسانی سالمه که بدون فرزندانش زندگی می کنه. مرد موضوع رو با زن مرد جدید در میون می زاره و از حس اون نسبت به این قضیه می پرسه. زن میگه هیچ کاری برای این رابطه نمی تونه انجام بده. کم کم مرد جدید وابستگی شدیدی به زن پیدا می کنه. و مرد هیچ کاری نمی تونه انجام بده. مرد نیز مدتها به منزل مرد جدید سر می زنه و با زن مرد جدید رابطه خوبی پیدا می کنه.

مرد تصمیم خودش رو می گیره اجازه می ده زنش برای همیشه برای مرد جدید باشه و از زن مرد جدید خاستگاری می کنه !!!

در حالی که با زن جدید می رقصه تو رویاش به یاد زن خودش بوده و خاطراتش رو مرور می کرده...

این داستان رو تعریف کردم تا بگم انسانها با تمام عشق و علاقه اشون در دوران زندگی تصمیماتی می گیرن که فقط به دلیل اقتضای سنشون می باشه. بدنیا میاییم. زندگی می کنیم. عاشق می شیم. نیازهامونو ارضا می کنیم. به آرزوهامون می رسیم. دیگران رو برای رسیدن به آرزوهاشون کمک می کنیم. و در آخر سفر می کنیم...

نظر شما چیه؟ شما با این مقوله چه طور برخورد می کنین؟ فکر می کنین کاری که مرد کرد چه ارزشی داشت؟ این دو نفر عاشق هم بودند و شاید بشه گفت کمتر زوجی مثل اونها پیدا می شد که به هم رسیده باشن. آیا انسان باید یک بار عاشق بشه و اگه هر اتفاقی برای اون عشق بیافته نباید دوباره زندگی کنه . سرنوشت آدمهایی مثل من مرجان یا رز سفید این وسط چه طوریه؟؟؟ بیشتر از همه روی صحبتم با مرجانه. کسی که یه زندگی رو تجربه کرده آیا نباید عاشق بشه و ابراز علاقه کنه؟ شما بگین!