دل نوشته های ماهک و پیشول

بوسه اختراع طبیعته برای زمانی که کلمه احساس رو بیان نمیکنه...

دل نوشته های ماهک و پیشول

بوسه اختراع طبیعته برای زمانی که کلمه احساس رو بیان نمیکنه...

۴۲

حرف زیاده اما می زارم برای هفته بعد!

بزارین از هفته بعد شروع کنم!

.

.

.

لطفا...

 

 

آهنگ وبلاگ رو دارین چی می گه!!!...

خیلی وقتا آدم می مونه حرف دل رو چطوری بریزه اینجا یعنی کلمه کم میاره اما

این آهنگ دقیقا همون چیزی رو می گه که باید بگه

اون شب به طور اتفاقی ( از این اتفاقا زیاد افتاده یه تله پاتی باورتون میشه! بزارین یکم این پرانتز رو بیشتر بازش کنم بارها اتفاق افتاده بود که تا آنلاین شده بودم ماهکمم همون موقع آن شده بود یا اون داشت شماره منو می گرفت من از اینور شمارشو می گرفتم نمی دونم خوشحال باشم یا ناراحت اما هنوز هم که هنوزه این جریان ادامه داره!!! به محض آنلاین شدن ردپاشو می بینم ... مثل جای پا روی برفها که کاملا واضحه) ماهک آنلاین بود کامنت گذاشته بود که اومدم بگم این چیه که دیدم بچه ذوق داره کارنامه زبانش اومده بود جریان رو تعریف کرد نخواستم تو ذوقش بزنم!!!  گفتم بفرست بیاد بزارم تو وبلاگمون این شد که اون پست پائین بوجود اومد

تا حالا شده در یه زمان هم خوشحال بشی هم ناراحت کم اتفاق می افته اما می افته مثل سکه ای که بندازی بالا و قائم رو زمین بمونه

 

شاید آخرین حرفها بود اونشب که بینمون ردوبدل شد. شاید....

 

پ ن : هفته با هفته فرق می کنه؟!!!

پ ن : همشون هفت روزن اما هفته با هفته فرق می کنه!